Depresja temat pomijany...

Depresja to utrzymujący się stan smutku, który nie zawsze wywołany jest konkretną sytuacją. Od „normalnych” stanów przygnębienia spowodowanych gorszym dniem, zmęczeniem, problemami finansowymi, zawodowymi czy rodzinnymi, odróżnia go to, że trwa dłużej, a jego odczuwanie jest bardziej intensywne. Czy zagraża człowiekowi? Tak! Głównie dlatego, że bywa bagatelizowany i mylony z dołkami nastroju, które dotykają każdego, lecz stosunkowo szybko mijają.

W normalnych warunkach człowiek jest w stanie poradzić sobie ze swoimi niepowodzeniami czy gorszą formą, umie rozwiązać problem, wychodzi z niepowodzenia silniejszy i bogatszy o nowe doświadczenia. Osoby z depresją nie mają szans tego doświadczyć, bo czują się apatyczne, nie mają energii ani motywacji do działania, nie widzą przed sobą celu, sensu ani nadziei.

To bardzo negatywny stan – depresja może prowadzić do utrzymującej się bezsenności, wywoływać objawy somatyczne, a nawet myśli samobójcze, które nierzadko zamieniają się w czyny.

Depresja to rodzaj zaburzenia, które wiąże się z odczuwaniem rozpaczy, pustki, smutku o długotrwałym i intensywnym natężeniu. Ten stan dołka psychicznego trudno jednoznacznie zdefiniować, bo w zależności od człowieka i sytuacji, która go wywołała, depresja może przyjmować różne oblicza. Poznaj definicję choroby, jej objawy i rodzaje. Depresja to utrzymujący się stan smutku, który nie zawsze wywołany jest konkretną sytuacją. Od „normalnych” stanów przygnębienia spowodowanych gorszym dniem, zmęczeniem, problemami finansowymi, zawodowymi czy rodzinnymi, odróżnia go to, że trwa dłużej, a jego odczuwanie jest bardziej intensywne. Czy zagraża człowiekowi? Tak! Głównie dlatego, że bywa bagatelizowany i mylony z dołkami nastroju, które dotykają każdego, lecz stosunkowo szybko mijają.

W normalnych warunkach człowiek jest w stanie poradzić sobie ze swoimi niepowodzeniami czy gorszą formą, umie rozwiązać problem, wychodzi z niepowodzenia silniejszy i bogatszy o nowe doświadczenia. Osoby z depresją nie mają szans tego doświadczyć, bo czują się apatyczne, nie mają energii ani motywacji do działania, nie widzą przed sobą celu, sensu ani nadziei.

To bardzo negatywny stan – depresja może prowadzić do utrzymującej się bezsenności, wywoływać objawy somatyczne, a nawet myśli samobójcze, które nierzadko zamieniają się w czyny.

Jakie są objawy depresji?

Objawy depresji można łatwo przeoczyć w początkowym etapie choroby. Zwłaszcza, że ludzie mogą różnie odczuwać ten stan. Niektórym towarzyszy bezsenność, podczas gdy inni najchętniej nie wychodziliby z łóżka. Podczas gdy pierwsza grupa zmaga się z brakiem apetytu, druga odczuwa niekontrolowane łaknienie. Czasem apatia, ciągłe zmęczenie czy potrzeba snu to nie wynik depresji, lecz braku witamin, minerałów, długotrwała ekspozycja na stres lub choroba o podłożu fizycznym. Dlatego, zanim zostanie postawiona diagnoza o depresji, trzeba wykluczyć inne zaburzenia.

Osoby, które cierpią z powodu depresji, najczęściej zgłaszają niepokojące zmiany w swoim zachowaniu czy odczuwaniu, takie jak:

• brak pewności siebie i niskie poczucie własnej wartości,
• zaburzenia koncentracji, problemy z pamięcią,
• myśli samobójcze, samookaleczanie się,
• apatia, która utrzymuje się bez względu na pogodę, dzień tygodnia, nawał obowiązków domowych i zawodowych,
• utrata zainteresowania hobby, pracą, rodziną,
• unikanie towarzystwa innych osób – rodziny i przyjaciół. (fobia społeczna)

Wszelkie niepokojące zmiany w zachowaniu własnym lub bliskiej osoby, warto skonsultować ze specjalistą. Nie należy ich bagatelizować i tłumaczyć – zwłaszcza, gdy utrzymują się przez dłuższy czas i wywołują negatywne skutki. Wizyta u psychologa jest ważna również z tego względu, że pozwoli ustalić, z jakim konkretnie rodzajem depresji masz do czynienia. To ważne, aby znaleźć przyczynę, a następnie wdrożyć skuteczne leczenie ukierunkowane na dany problem i potrzeby pacjenta.

Rodzaje depresji

Depresja może przybierać różne formy i dlatego przyjęło się stosowanie podziałów. Dotyczą one rodzajów depresji z uwzględnieniem:

• chorób – depresja nawracająca lub jednorazowa (trwająca około dwóch tygodni) może towarzyszyć chorobie dwubiegunowej. Depresja w tej drugiej formie występuje rzadziej, naprzemiennie z okresami manii,
• tego, co ją wywołuje – czynniki biologiczne (wewnętrzne) lub zewnętrzne. Ponadto depresja może być uwarunkowana genetycznie (człowiek ma predyspozycje do dziedziczenia),
• specyficznych okoliczności, które towarzyszą pojawianiu się depresji – często choroba jest wywołana konkretnym przeżyciem. Tutaj należy wspomnieć o depresji poporodowej czy depresji po rozstaniu z partnerem.

Jak widzisz, nie ma jednego, konkretnego źródła depresji. Choroba pojawia się w wyniku zgromadzonych doświadczeń, trudnych przeżyć czy towarzyszy innej chorobie albo jest jej efektem. Często na depresję zapadają osoby walczące z nowotworami, a nawet ich bliscy.

Wraz z tym, jak depresja przestała być traktowana jako „wymysł” czy „fanaberia” rozpoczęto prace nad chorobą. Pozwoliło to zrozumieć wiele rządzących nią mechanizmów, ustalić przyczyny i rodzaje zaburzenia. Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne opracowało klasyfikację diagnostyczną. To ogólnie przyjęty na świecie wykaz podtypów depresji.

• Depresja sezonowa – pojawia się głównie jesienią i zimą, kiedy zmniejsza się liczba słonecznych dni, szybciej zapada zmrok, a ludzie czują się pozbawieni energii, ospali i zmęczeni.
• Depresja poporodowa – dotyka młodych matek po porodzie. Większość kobiet odczuwa wtedy duże wahania nastrojów, stają się płaczliwe, drażliwe i niespokojne. Stan ten zazwyczaj mija, a samopoczucie stabilizuje się po około 2 tygodniach. O depresji poporodowej mówimy, gdy baby blues trwa dłużej, nie słabnie, a wręcz przybiera na intensywności.
• Depresja melancholiczna – gorszy nastrój rano, wczesne pobudki, poczucie winy, chudnięcie, ogólne złe samopoczucie.
• Depresja psychotyczna, w której chory zmaga się z urojeniami i omamami,
• Depresja atypowa – zmęczenie przychodzi wieczorem, chory jest apatyczny, senny, ma zwiększone łaknienie.
• Depresja nawracająca – trwa stosunkowo krótko, ale wraca w regularnych odstępach czasu, np. raz w miesiącu.
• Depresja przewlekła – trwa dłużej niż dwa lata, wiąże się z apatią, brakiem energii, zmęczeniem, odsunięciem od innych ludzi, rezygnacją z przyjemności, hobby.
• Depresja po stracie kogoś bliskiego, trwająca przez okres żałoby i dłużej.
• Depresja osób starszych – dotyka głównie seniorów, wiąże się z występowaniem chorób otępiennych, demencji, Alzheimera, poczuciem samotności i utraconą samodzielnością.
• Depresja maskowana – trudno ustalić, że przyczyną zaburzenia jest depresja. Bardziej od niej widoczne są inne choroby, jadłowstręt, zaburzenia obsesyjne i kompulsywne czy alkoholizm.

Depresja może przybrać różne, czasem nieoczywiste formy. Bywa związana z chorobą neurologiczną, a niektóre objawy można pomylić ze zwykłym zmęczeniem, smutkiem, który przemija czy niedoborem witamin lub minerałów. Jednak nie warto bagatelizować choroby nawet na pierwszym etapie, ponieważ im wcześniej rozpoczęte leczenie, tym większa szansa na to, że skończy się ono sukcesem.

Depresja ze względu na natężenie

Depresja nie od razu objawia się w sposób silny i dynamiczny. Znacznie częściej daje subtelne, czasem trudne do wychwycenia symptomy. Ze względu na to, że stopniowo ulegają one eskalacji, podział można też przeprowadzić w oparciu o to, jakie są objawy depresji i jak intensywnie przebiegają poszczególne jej etapy.

1. Etap pierwszy – depresja lekka – nastrój chorego jest obniżony przez większość czasu, towarzyszy mu uczucie zmęczenia, zniechęcenia oraz apatii. Nie wynikają one z konkretnej sytuacji, ale pojawia się często i utrzymuje się przez pewien czas. Na tym etapie może też pojawić się depresja maskowana, czyli stan, któremu towarzyszą także objawy psychosomatyczne, np. odczuwanie bólu w różnych częściach ciała.
2. Etap drugi – depresja umiarkowana – tutaj już zły nastrój towarzyszy człowiekowi przez cały czas. Chory nie odczuwa radości z życia, obojętnieje na to, co do tej pory było dla niego ważne (hobby, praca, rodzina). Gorzej funkcjonuje w społeczeństwie, więc woli się separować od innych ludzi, szuka samotności.
3. Etap trzeci – depresja silna – przez utrzymujące się zobojętnienie, zmęczenie i apatie, chory nie jest w stanie normalnie funkcjonować ani wykonywać codziennych podstawowych czynności. Do tego nierzadko dochodzą urojenia, zahamowania ruchowe, podejrzliwość wobec innych, wyszukiwanie chorób, a nawet myśli i próby samobójcze.

O ile przeoczenie etapu drugiego czy trzeciego jest niemożliwe, o tyle często ignorowany jest etap pierwszy. Nawet dłuższe przygnębienie można próbować wytłumaczyć przed samym sobą i przed innymi, dlatego nic dziwnego, że chory unika konfrontacji z rzeczywistością. Tutaj warto, aby czujność zachowały osoby z najbliższego otoczenia – rodzina i przyjaciele mogą początkowo nie zauważyć depresji maskowanej, ale nie powinny pozostać obojętne na dziwne, niewytłumaczalne zmiany w zachowaniu swojego przyjaciela czy partnera. 

Fragmenty zaczeprnelam z internetu, ale w pełni się z nimi zgadzam . Depresja to temat pomijany, ale niezwykle ważny. Zazwyczaj ludzie wstydzą się iść na terapię psychologiczna która pomaga, ale decydują się na wizytę u psychiatry gdzie dostają silne leki,od których się uzależniają . Jak każdy ja również mam gorsze dni, ale zdecydowałam się na medytacje i olejki oraz produkty z CBD .

Mam kropelki na dzień, na noc które biorę pod język na 60 sekundd i popijam woda , działają już po 15 min. Kadzidełka ,które palę również uspakajaja . 

Jeśli chcecie zerknąć na stronkę to z kodem agadziuba20 macie 20% rabatu plus darmową przesyłkę 👉CBD